Web Analytics Made Easy - Statcounter

ساعت24 -غلامرضا مصباحی مقدم عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام در یادداشتی در روزنامه اعتماد،به ایراداتی که به قانونگذاری از طرف مجمع صورت می گیرد پاسخ داد.

وی نوشت: بعضی نمایندگان مجلس، حقوقدانان و فعالان سیاسی کشور  معتقدند که مجمع تشخیص مصلحت نظام و هیات‌ عالی نظارت این مجمع فاقد وجاهت قانونی برای ورود به بحث نظارت بر مصوبات مجلس است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حال آنکه این رویه از بیش از یک دهه قبل انجام شده و حتی درمورد همین بودجه سالانه نیز مجمع حداقل یک‌بار در سال گذشته ورود داشت و نظرات خود را اعلام کرد و مجلس نیز آن دسته مسائلی که مغایرت یا عدم‌انطباق‌شان با سیاست‌های ابلاغی رهبری ازسوی هیات‌ عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام تشخیص داده شد را مورد بررسی مجدد قرار داد. روال و رویه‌ای که در سال جاری و در مورد لایحه بودجه سال آینده کل‌ کشور نیز انجام شد و در حال انجام است. همزمان البته برخی نمایندگان این اختیار مجمع تشخیص مصلحت نظام و هیات‌ عالی این مجمع را فاقد وجاهت قانونی دانسته و معتقدند که مجمع حق ندارد به هیچ عنوان در روند قانون‌گذاری ورود کند که به نظر می‌رسد این رویکرد برخی نمایندگان احتمالا ناشی از بی‌اطلاعی یا کم‌اطلاعی نسبت به دستوری است که در دوره جدید فعالیت مجمع تشخیص مصلحت نظام ازسوی مقام معظم رهبری ابلاغ شده و ایشان طبق آن، وظایف نظارت بر حسن اجرای سیاست‌های ابلاغی کلی نظام را که بنابر بند 2 اصل 110 قانون اساسی، مشخصا در حیطه اختیارات رهبری است، به هیات ‌عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام تفویض کردند. اتفاقی که حدود 3 یا 4 دوره قبل و در زمان ریاست مرحوم آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی بر مجمع تشخیص مصلحت نظام رقم خورد و در این سال‌ها نیز جسته و گریخته انجام شده است.

در مجموع معتقدم که هیات عالی نظارت کاملا وظایف قانونی خود را انجام داده و می‌دهد و این اتفاق، برخلاف باور برخی نمایندگان مجلس، حقوقدانان و فعالان سیاسی به هیچ عنوان مغایر قانون اساسی نیست، بلکه اجرای بخشی از ظرفیت‌های قانون اساسی است. پرسش کلیدی آن است که آیا رهبری براساس بند 2 اصل 110 قانون اساسی موظف به نظارت بر حسن اجرای سیاست‌های کلی هستند یا نه. پاسخ مشخص است. قانون اساسی این وظیفه را دراختیار رهبری قرار داده و ایشان هم چنانچه گفتیم این وظیفه را به هیات ‌عالی نظارت مجمع تشخیص مصلحت نظام تفویض کرده‌اند. همزمان درحالی که برخی منتقدان این رویه، تاکید می‌کنند که آنچه در بحث نظارت بر حسن اجرای سیاست‌های کلی نظام مورد تاکید قانون‌گذار بوده، مسائل اجرایی و حیطه اختیارات قوه مجریه است، نه مجلس و دستگاه تقنینی کشور. حال آنکه همه می‌دانیم که اگرچه بحث «اجرا» در قوه مجریه به‌ معنای اجرایی شدن سیاست‌هاست، اما همین بحث در حوزه تقنینی نیز وارد است و آنجا بر حسن اجرای قانون‌گذاری یا همان نحوه قانون‌گذاری در کشور دلالت دارد

منبع: روزنامه اعتماد

منبع: ساعت24

کلیدواژه: احمدی نژاد

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۳۰۴۹۹۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روزنامه اطلاعات: ملت در چه فکریه؟ دولت در چه کاریه؟

به گزارش «تابناک»، روزنامه اطلاعات نوشت: یکی از مشکلات اساسی در موضوع رابطه دولت، ملت شکاف قابل توجه عمیق یا بهتر بگوییم تفاوت نمایان در دغدغه‌های حکومت و دولت و اکثریت ملت است.

اگر جامعه‌ای احساس کند که حاکمانش با دغدغه‌های او بیگانه‌اند، قدر مسلّم احساس خوشی و نزدیکی و مودّت با حکومت دولت ندارد و این احساس بیگانگی و دوری یا بی‌تفاوتی می‌آورد یا بغض و نافرمانی...

متأسفانه برخی مقامات در ارکان قدرت و در نظام تصمیم‌گیری به جای پرداختن و توجه به اولویت‌ها، دغدغه‌ها و مشکلات اساسی، اولویت‌های دیگری برای خویش و جامعه تعریف می‌کنند که برای تقویت رابطه دولت، ملت زیانبار است. به عنوان مثال آنقدر که مثلاً درباره لایحه حجاب خبر و مصوبه و اظهارنظر می‌شنوند و می‌خوانند و آن را به اصطلاح بولد و گل درشت می‌بینند، درباره معیشت و تورم و گرانی و مشکلات درمانی، مسکن، حقوق و... این دغدغه‌مندی را نمی‌بینند.

یا وقتی می‌شنوند شهر هزار دغدغه دارد که باید بدان پرداخت و اولویت مقام مسئول فرضاً ساخت مسجد در پارک است، به خوبی این را درک نمی‌کنند.

به عنوان مثال در هر دو مورد در ظاهر دغدغه دینی مطرح است، اما نسبت به آنچه که در لایه‌های پنهان و پیدای جامعه و همان شهر به خاطر عدم توجه به اولویت‌های اصلی شهروندانش موجبات سلب اعتماد مردم به کارایی و کارآمدی حکومت دینی شده است، بی‌توجهند و گاه مردم به این نتیجه می‌رسند که گویا مسئولان در دنیای دیگری سیر می‌کنند که با دنیای دغدغه‌مند آنان نسبت چندانی ندارد. حتی برخی با بدگمانی چنین تعبیر می‌کنند که حضرات دردها و دغدغه‌ها را می‌دانند، اما برای انحراف افکار عمومی با طرح دغدغه‌های فرعی، شرایطی فراهم می‌کنند که توجهات به سمت دیگری معطوف شود...

فرقی نمی‌کند کاسب باشید یا تولیدکننده، صادرکننده باشید یا وارد کننده و تاجر. کشاورز باشید یا کارمند، پزشک باشید یا پرستار یا معلم... در هر صنف و گروهی که باشید این فاصله میان دغدغه‌های خود با دغدغه‌های نظام حکمرانی را درمی‌یابید. همه با تفاوتهایی می‌گویند دولت که به فکر ما نیست، درد ما را نمی‌فهمد و نمی‌داند و تصمیماتی که می‌گیرد به نفع ما نیست و گره از کار ما نمی‌گشاید.

اگر بخواهیم با حسن نیت به مساله نگاه کنیم باید گفت علت اصلی، ظرفیت اندک نظام تصمیم‌گیری برای حل مشکلات اساسی و درک اولویت‌های اصلی ملک و ملت است. اگر سطح هوشیاری و عقل و تدبیر و دانایی نظام تصمیم‌گیری، اندک یا ناکافی باشد قاعدتاً حتی با وجود نیّت خیر در تشخیص سره از ناسره، درمی‌ماند.و نتیجه کارشان گاه فاجعه به بار خواهد آورد، یا نتیجه عکس می‌دهد و حداقل گرهی نمی‌گشاید.

به عنوان نمونه ساعت‌ها و روزها و ماه‌ها وقت برای قانون حجاب می‌گذارند، اما به جایی نمی‌رسند. هزاران میلیارد صرف اجرای طرح ازدواج و فرزندآوری می‌کنند، اما نتیجه نمی‌گیرند. یا برای کمک به معیشت مردم و جلوگیری از رشد قیمت‌ کالاهای اساسی میلیاردها دلار ارز ارزان و ترجیحی اختصاص می‌دهند و اثر آن در سفره‌های مردم دیده نمی‌شود، به صدها موسسه و سازمان و نهاد مذهبی و فرهنگی بودجه می‌دهند تا گرایش به دین و دین باوری بیشتر و بیشتر شود، اما ثمری در بر ندارد. علت آن هم این است که برای هر دردی باید ابتدا زمینه‌های پیدایی آن را خوب شناخت و تشخیص داد و سپس داروی مفید و موثر آن را تجویز کرد و این کار نیازمند طبیبی با تجربه و عالم و کارآزموده است که خوب تشخیص دهد و سپس درمان را آغاز کند.

توصیه‌ای که می‌توان داشت اینکه عزیزان اگر صلاح ملک و ملت که هیچ، حتی اگر رستگاری خود را هم می‌خواهید به دغدغه‌های اصلی مردم بپردازید و برای تشخیص و فهم درست اولویت‌های اصلی کشور و ملت سطح دانش و آگاهی خود را با استفاده از نخبگان و عالمان دلسوز و نه صرفاً با ظرفیت محدود دانشی خود و همفکران خودتان بالاتر ببرید تا بتوانید تصمیمات درست‌تری بگیرید و این شرح صدری می‌خواهد که شوربختانه چندان در نظام تصمیم‌گیری و به ویژه در دولت شاهد آن نیستیم. هیچ خوب نیست که بخش اعظمی از جامعه با خود بگوید، درد ما چیست و درد این ‌ها چه؟ گویی انگار در جغرافیای دیگری زندگی می‌کنند و با مردمان خطه دیگری سروکار دارند!

دیگر خبرها

  • عکس قدیمی از آیت الله هاشمی و محسن رضایی درحال خوردن آش افطاری
  • اعضای جدید هیات مدیره بانک شهر با حضور حداکثری سهامداران انتخاب شدند
  • هوش مصنوعی و قانونگذاری؛ گفتگوی تخصصی در اینوتکس ۲۰۲۴
  • مجمع‌عمومی اتحادیه دانشگاه‌ها و مؤسسات غیرانتفاعی برگزار می‌شود
  • نوزدهمین مجمع‌عمومی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی کشور برگزار می‌شود
  • انتخاب اعضای سومین دوره هیات مدیره صنف تماشاخانه‌های ایران
  • انتخاب اعضای سومین دوره هیات‌مدیره صنف تماشاخانه‌های ایران
  • بیشترین مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی در دوره اخیر برای آموزش و پرورش بوده است
  • روزنامه اطلاعات: ملت در چه فکریه؟ دولت در چه کاریه؟
  • همکاری دانشگاه‌ها و پلیس آمریکا در شناسایی حامیان فلسطین